Ouders van schoolschutter Michigan veroordeeld tot minstens tien jaar cel

Gepubliceerd op 10/04/2024 02:00 in Buitenland

De ouders van een schoolschutter in de Amerikaanse staat Michigan, Jennifer en James Crumbley, zijn veroordeeld tot minstens tien jaar gevangenisstraf. Eerder werden zij schuldig bevonden aan dood door schuld door een jury en vandaag heeft de rechter hun straf bepaald.

Op 30 november 2021 vond de schietpartij plaats op Oxford High School, in de buurt van Detroit. De 15-jarige Ethan Crumbley opende het vuur op medescholieren, wat resulteerde in de dood van vier leerlingen. Ethan zelf kreeg eerder al een levenslange gevangenisstraf opgelegd. Het is de eerste keer in de Verenigde Staten dat ook de ouders van een schoolschutter worden vervolgd.

Voorafgaand aan de schietpartij waren de ouders van Ethan naar school gekomen vanwege een gesprek. Hun zoon had een gewelddadige tekening gemaakt tijdens een wiskundeles, met verontrustende teksten. Desondanks wilden de Crumbleys Ethan niet mee naar huis nemen en werd zijn rugzak niet gecontroleerd, waarin later het gebruikte wapen werd gevonden.

Een dag voor de schietpartij werd Ethan betrapt door een leraar op het zoeken naar munitie op zijn mobiele telefoon. Hij verklaarde dat hij met zijn moeder naar de schietbaan was geweest. Ook toen werden de ouders gewaarschuwd voor het gedrag van hun zoon.

Het wapen dat Ethan gebruikte bij de schietpartij was enkele dagen daarvoor met zijn vader gekocht. Voorafgaand aan de aanval plaatste Ethan foto's van het wapen op sociale media, waarop te zien is dat hij oefende op een doelwit.

Volgens de aanklagers waren er maanden voor de schietpartij al signalen dat de mentale gezondheid van Ethan achteruitging, maar ook daar grepen de ouders niet in.

Tijdens de rechtszaak deed een ouder van een van de slachtoffers emotioneel haar verhaal. De advocaat van James Crumbley pleitte voor geen celstraf, aangezien de ouders al 2,5 jaar in voorarrest hadden gezeten. De rechter wees dit verzoek echter af en benadrukte dat de zaak niet gaat over slecht ouderschap, maar over het negeren van ernstige signalen en kansen om de tragedie te voorkomen.