Dorpje in Argentinië hoopt op bloeiende toekomst door winning van lithium

Gepubliceerd op 26/01/2024 01:00 in Buitenland

Dorpsleider Mario Geronimo is vol trots in Olaroz, een klein dorpje in de provincie Jujuy in Noord-Argentinië. Het dorp ondergaat momenteel grote veranderingen, met bouwvakkers die onder de felle zon werken aan het dak van een huis en wegen en een brug die worden aangelegd. Het dorp is omgeven door uitgestrekte zoutvlaktes waar enorme hoeveelheden lithium zijn opgeslagen. Naar verwachting kan er dit jaar zo'n 120.000 ton lithium worden gewonnen in deze provincie.

De vraag naar lithium groeit snel als gevolg van de wereldwijde energietransitie, omdat het de belangrijkste grondstof is voor batterijen van elektrische auto's. China, de Verenigde Staten, Rusland, Canada en Europa - allemaal zijn ze op zoek naar lithium en hebben hun ogen gericht op dit gebied.

Dorpsleider Geronimo heeft grote plannen voor de toekomst van het dorp. Hij is ervan overtuigd dat de winning van lithium veel ontwikkeling naar het gebied zal brengen en hoopt dat het dorp uiteindelijk zal uitgroeien tot een volwaardige stad.

Het gebied waarin het dorp ligt, behoort tot de zogenaamde lithiumdriehoek, een gebied op de grens van Chili, Bolivia en Argentinië waar naar schatting 56 procent van de wereldwijde lithiumvoorraden zich bevindt.

De Argentijnse president Javier Milei, die ultra-rechts is, heeft het streven om buitenlandse bedrijven zoveel mogelijk ruimte te geven. Argentinië heeft dringend behoefte aan geld, omdat het land in een diepe economische crisis verkeert, met een inflatie van 200 procent en 40 procent van de bevolking die in armoede leeft.

De export van lithium uit dit rijke gebied kan bijdragen aan de broodnodige inkomsten voor het land. Buitenlandse bedrijven vinden het voordeliger om lithium uit Argentinië te halen vanwege de lage uitvoerbelasting van ongeveer 4 procent. In Chili en Bolivia is de productie voornamelijk in handen van de overheid, terwijl Milei voorstander is van een volledig vrije markt met zo min mogelijk overheidsinmenging.

De komende jaren zijn er ongeveer tachtig nieuwe lithiumprojecten gepland in Argentinië, waarbij naar schatting zo'n 20 miljard dollar wordt geïnvesteerd tijdens de verschillende ontwikkelingsfasen.

Toch denkt niet iedereen in het gebied er hetzelfde over. Voorbij de zoutvlaktes bevindt zich een indrukwekkend heuvellandschap met een klein kamp waar inheemse bewoners zich hebben verzameld. Zij zijn tegen de winning van lithium omdat ze vrezen dat dit desastreuze gevolgen zal hebben voor het unieke gebied.

Activiste Patricia Cruz gooit wat kruiden in het vuur en richt zich tot Pacha Mama, Moeder Aarde. Zij beweert dat bij het winnen van lithium giftige stoffen vrijkomen en dat het effect daarvan al merkbaar is. Volgens haar heeft dit impact op de flora en fauna in het gebied, en vergiftigt het de grond, het water en de lucht, met als gevolg dat dieren sterven.

Er wordt nauwelijks geluisterd naar de inheemse groep. De gouverneur van de provincie geeft de lithiumbedrijven al geruime tijd veel ruimte en nu Milei aan de macht is, vrezen de bewoners dat het hele gebied zal worden overgenomen door mijnbouw. Patricia Cruz voorspelt dat er over tien jaar geen leven meer zal zijn en dat het gebied dan een grote, droge vlakte zal zijn.

In het dorp Olaroz zijn ze echter optimistisch over de toekomst. Dorpsleider Geronimo is trots op de ontwikkelingen in het dorp en wijst op de technische middelbare school waar scholieren