Ontwikkelingslanden van G77 proberen aandacht te trekken tijdens VN-vergadering

Gepubliceerd op 22/09/2023 15:00 in Buitenland

Vanaf de zijlijn van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York proberen de landen van de G77, die inmiddels uit 134 landen bestaat, aandacht te trekken. Hoewel de groep niet erg bekend is, vertegenwoordigen de landen gezamenlijk 80 procent van de wereldbevolking. Vooral op het gebied van klimaatverandering proberen zij actie te ondernemen, omdat zij de gevolgen ervan ervaren. Daarnaast hebben zij ook te maken met de effecten van stijgende inflatie en hoge schulden, die hen harder treffen dan rijkere landen.

Secretaris-generaal Antonio Guterres van de VN heeft vorige week al om meer steun gevraagd voor deze ontwikkelingslanden. Tijdens een G77-top op Cuba verkondigde hij: "De wereld laat de G77 in de steek." Volgens Joyeeta Gupta, hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam gespecialiseerd in klimaat en ongelijke welvaartsverdeling, hebben deze landen altijd het gevoel gehad dat ze zijn misbruikt door rijkere landen. Dit misbruik zou volgens hen voortkomen uit kolonialisme, het exploiteren van natuurlijke hulpbronnen en de gevolgen van klimaatverandering. Ze beschouwen het huidige systeem als onrechtvaardig.

De woorden van VN-chef Guterres werden kracht bijgezet tijdens de tussentijdse klimaattop in New York. Hij sloot de Verenigde Staten en China uit en gaf juist landen als Tuvalu, Zuid-Afrika en Pakistan het woord.

De G77 werd in 1964 opgericht door 77 landen binnen de VN met als doel de 'ongebonden' landen samen te brengen. Dit waren landen zoals Egypte, Indonesië en India die tijdens de Koude Oorlog geen partij wilden kiezen. Ze hoopten door samen te werken op economische vooruitgang. Inmiddels heeft de groep moeite om de rest van de wereld te overtuigen van hun relevantie. De jaarlijkse top krijgt weinig aandacht en het samenwerkingsverband is bij weinig mensen bekend.

Hoogleraar Gupta merkte dit ook op tijdens haar lessen aan studenten, die vaak afkomstig zijn uit ontwikkelingslanden. Zelfs diplomaten, aan wie zij les geeft, zijn vaak niet op de hoogte van het bestaan van de G77. Er is echter één keer geweest dat de G77 succesvol een vuist kon maken. In 1995 wisten ze de OPEC-landen uit te sluiten en hun eisen waren van invloed op het ontstaan van het Kyoto-protocol twee jaar later, waarin werd afgesproken de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.

Volgens Gupta zijn er verschillende redenen waarom de groep zo onbekend is. Het grote aantal leden zorgt voor verdeeldheid binnen de groep. Hoewel alle landen zichzelf als ontwikkelingslanden beschouwen, zijn er grote verschillen in ontwikkeling en invloed tussen bijvoorbeeld India en Brazilië, en landen zoals Vanuatu. Hierdoor is de boodschap van de landen niet altijd even duidelijk. Dit jaar heeft de G77 als thema de ontwikkeling van technologie en kunstmatige intelligentie, maar ook hierin lopen de belangen uiteen.

Volgens Gupta komt deze verdeeldheid westerse landen goed uit, omdat andere georganiseerde groepen zoals de G20 en de G7 soms te veel invloed hebben op VN-overeenkomsten.

Sinds de oprichting van de G77 is de kernboodschap weinig veranderd: rijkere landen hebben te veel macht en het internationale systeem moet veranderen. De ongemakkelijke boodschap is dat elk land iets moet opofferen om de wereld leefbaar te houden. VN-topman Guterres zal deze boodschap ook moeten overbrengen aan G77-landen zoals India en China, die tot de grootste CO2