Wonderbaby Afraa brengt hoop in Syrisch oppositiegebied

Gepubliceerd op 12/08/2023 23:00 in Buitenland

Het Syrische meisje Afraa heeft op miraculeuze wijze de aardbeving in februari overleefd en is nu een stralende baby. De baby uit Jinderis, een plaats dicht bij de Turkse grens, kreeg na de aardbeving talloze adoptieaanbiedingen uit de hele wereld. Uiteindelijk werd ze opgevangen door haar oom en tante, die haar samen met hun zeven kinderen grootbrengen.

Afraa vormt een sprankje hoop in het rampzalige Syrische oppositiegebied, waar volgens de Verenigde Naties zeker 4500 mensen zijn omgekomen en meer dan 10.000 gewonden zijn gevallen als gevolg van de aardbeving.

Het meisje is vernoemd naar haar overleden moeder, die ze nooit zal leren kennen. Ze werd op 6 februari geboren onder het puin en bracht haar eerste uren door onder brokstukken van beton.

Haar oom Sawadi vertelt dat ze Afraa hebben gered nadat ze geluiden hoorden onder het puin. Ze was nog verbonden met haar overleden moeder door de navelstreng. Het was een spannend moment, aangezien de baby zwaar onderkoeld was en verwondingen had. Na vier dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen, ging het al snel beter met haar. Haar oom is opgelucht dat haar situatie nu goed is.

Sawadi vertelt dat Afraa veel gelijkenis vertoont met haar vader en zus Nawara. Hij laat op zijn telefoon dagelijks foto's zien van haar ouders, broertjes en zusje, zodat ze hen toch een beetje zal leren kennen en nooit zal vergeten. De familie wil ervoor zorgen dat Afraa nooit eenzaam zal voelen, aangezien ze nu de enige levende herinnering is aan het gezin dat vast kwam te zitten onder hun ingestorte huis.

De vrolijke baby geeft hoop aan de familie in een moeilijke situatie. Ze hebben veel familieleden verloren, hun huis en auto. In het zwaar getroffen Jindires is er nog maar weinig opgebouwd.

Na twaalf jaar oorlog en bombardementen was de humanitaire situatie al rampzalig in dit gebied, en de aardbeving heeft de situatie verergerd. Veel mensen kunnen hun huizen niet herbouwen en zijn afhankelijk van noodhulp. Sawadi benadrukt dat hulp schaars is en dat het gebrek aan wederopbouw veel mensen in tenten laat verblijven onder extreme omstandigheden.

Het gezin van Afraa durft nog steeds niet in hun gehuurde huis te slapen vanwege de traumatische ervaringen van de aardbeving. Ze ervaren regelmatig naschokken en zijn bang dat hun huis opnieuw zal instorten. Ze hebben daarom een tent naast hun huis opgezet en brengen daar de nacht door.

Of ze nu in de tent of in het huis zijn, iedereen speelt met Afraa. Ze lijkt zich van alle zorgen niets aan te trekken, wat misschien maar beter is gezien de sombere vooruitzichten voor dit gebied.

Met Afraa als sprankje hoop, blijft de familie optimistisch ondanks de uitdagingen waar ze voor staan.