Groot-Brittannië kampt met ernstige watervervuiling door ongezuiverd rioolwater

Gepubliceerd op 11/08/2023 23:00 in Buitenland

In Scarborough, een populaire badplaats in Groot-Brittannië, schijnt de zon volop maar vrijwel niemand waagt zich in het water. Op het strand glimmen ingesmeerde lichamen van de zonnebrandolie en liggen er slippers in het zand. Vrolijke kinderen likken aan hun ijsje. Ondanks het mooie weer blijft de surfwinkel van Steve Crawford gesloten, omdat het water niet veilig is.

Verschillende plekken in het land, waaronder Scarborough, hebben te maken met lozingen van ongezuiverd rioolwater door waterbedrijven. Vorig jaar gebeurde dit meer dan 300.000 keer. Door de beperkte capaciteit van de afvoerbuizen konden de waterbedrijven de grote hoeveelheden rioolwater niet aan en belandde dit vuile water in meren, rivieren en zee.

Volgens de regels mag er alleen worden geloosd tijdens 'zware' regenval, wanneer er een risico is dat het rioolwater omhoog komt in huizen en toiletten. Echter, blijkt nu dat de waterbedrijven continu lozen, wat resulteert in drijvende ontlasting, maandverband en wc-papier op zwemplekken. Dit heeft geleid tot woede onder veel Britten. In het hele land worden er stichtingen en actiegroepen opgezet om te protesteren tegen de waterbedrijven en betere waterkwaliteit te eisen.

Mark Barrow, een hobbyduiker, maakt zich zorgen over de rivieren in zijn regio. Hij heeft talloze video's gemaakt van onder water zwevende luiers, condooms en ontlasting. Hij ziet ook het aantal vissen afnemen en beschouwt de verslechterende waterkwaliteit als diep triest en verstorend voor de ecosystemen.

Daarnaast kunnen mensen behoorlijk ziek worden van het vervuilde water. Vorige week werden tientallen zwemmers voor de kust van Sunderland ziek tijdens het World Triathlon Championship. Ze moesten overgeven en hadden last van diarree.

Het probleem van de overbelasting van het oude Victoriaanse rioolstelsel heeft alles te maken met het gebrek aan investeringen. Volgens Ewan McGaughey, onderzoeker aan de King's College-universiteit, is de oorzaak van de problemen te vinden in de privatisering van de watervoorziening onder Margaret Thatcher in 1989. Sindsdien zijn de waterbedrijven in handen van aandeelhouders die vooral dividend willen ontvangen, in plaats van te investeren in betere watervoorziening.

Hoewel het idee achter de privatisering was dat dit zou leiden tot beter management en investeringen in het waternet, is het tegenovergestelde gebeurd. Sinds 1989 is er ongeveer 72 miljard pond aan dividend uitbetaald aan aandeelhouders, terwijl de waterbedrijven nu voor ongeveer 60 miljard pond in de schulden staan. De verouderde infrastructuur leidt tot lekkages en het vervuilen van de natuur door het lozen van rioolwater. Thames Water, het grootste waterbedrijf van het land, staat nu zelfs op het punt van omvallen.

Het feit dat de aandeelhouders voornamelijk vermogensbeheerders zijn, zoals BlackRock en de Abu Dhabi Investment Authority, roept veel kritiek op. Zij hebben vooral oog voor winst en minder voor het verstrekken van schoon water aan de bevolking en het beschermen van het milieu.

Om de waterinfrastructuur te repareren, is er de komende 25 jaar naar schatting 54 miljard pond nodig. Verschillende waterbedrijven in Groot-Brittannië staan op de rand van faillissement en de regering overweegt zelfs de nationalisering van Thames Water. Waterbedrijven worden geconfronteerd met schadeclaims en boetes, en er wordt gesproken over gerechtelijke vervolging van directieleden die jarenlang hebben geprofiteerd ten koste van mens en milieu. Het waterschandaal in G