Onderzoek naar effect pijnstiller esketamine bij endometriose

Gepubliceerd op 02/03/2024 00:00 in Binnenland

Artsen zijn deze maand gestart met een onderzoek naar het effect van het pijnstillende medicijn esketamine op de pijnklachten van vrouwen met endometriose. Endometriose is een aandoening waarbij weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeit en chronische pijn veroorzaakt.

Vijfenzestig vrouwen met endometriose nemen deel aan het onderzoek. Ze krijgen eenmalig gedurende acht uur een infuus met esketamine. Gynaecoloog en onderzoeksleider Mathijs Blikkendaal van de Nederlandse Endometriose Kliniek (NEK) legt uit dat het esketamine-infuus een soort reset voor de pijnbeleving zou moeten zijn.

Het onderzoek wordt uitgevoerd door de Nederlandse Endometriose Kliniek (NEK) in samenwerking met de afdeling gynaecologie van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) en het Reinier de Graaf-ziekenhuis in Delft. Esketamine staat bekend om zijn pijnstillende, ontstekingsremmende en antidepressieve eigenschappen, en heeft volgens Blikkendaal een positief effect op chronische pijn.

Volgens Blikkendaal kan een esketamine-infuus enkele weken tot maanden effect hebben. Het is geschikt voor vrouwen die niet voldoende baat hebben bij reguliere pijnstillers en hormonen en die in aanmerking komen voor een operatie.

Een van de deelneemsters aan het onderzoek, Celine Verschuren, vertelt over haar ervaring met endometriose. Ze kreeg te horen dat de pijn "erbij hoort" en werd aanvankelijk behandeld met paracetamol. De pijn was zo intens dat ze uiteindelijk moest stoppen met werken.

Verschuren probeerde verschillende behandelingsopties, waaronder de anticonceptiepil en een hormoonstaaf, maar zonder succes. Na twaalf jaar pijnklachten kreeg ze eindelijk de diagnose endometriose en werd met succes geopereerd.

Hoewel de operatie haar pijn verminderde, sluit Verschuren een esketamine-infuus niet uit als toekomstige behandeling. Blikkendaal benadrukt dat het diagnosticeren van endometriose vaak moeilijk is en gemiddeld zeven jaar duurt voordat vrouwen de juiste diagnose krijgen. Gelukkig wordt er steeds meer aandacht besteed aan het onderwerp, waardoor de tijd tot diagnose verkort wordt.