Tientallen minderjarige slachtoffers van geweld durven niet naar dokter uit angst voor privacy-inbreuk

Gepubliceerd op 09/02/2024 20:00 in Binnenland

Tientallen minderjarige meisjes en vrouwen die verblijven in safehouses durven geen medische hulp te zoeken, uit angst dat hun gewelddadige familie of partner erachter komt waar ze zich bevinden. Dit komt doordat zij samen met hun familieleden of partner een zorgverzekering delen. Verschillende opvanghuizen hebben dit probleem aangekaart bij NOS Stories.

Een van de slachtoffers, genaamd Isa (fictieve naam), is gevlucht voor haar ex-vriend en heeft haar toevlucht gezocht in een geheime opvangplek. Echter, voelde zij zich nog steeds niet volledig veilig. Haar ex kon via de gedeelde zorgverzekering zien in welke stad zij medische hulp zocht, zoals een dokter of tandarts.

Isa vertelt aan NOS Stories dat het drie maanden duurde voordat zij een eigen zorgverzekeringspolis kreeg. Gedurende die tijd durfde zij geen medische hulp in te schakelen, ondanks dat zij zich ziek voelde en pijn had.

Volgens Stichting Fier, een expertisecentrum voor mensen die met geweld te maken hebben, ondervindt een derde van de vrouwen die daar binnenkomen dit probleem. Bestuurslid Anke van Dijke legt uit dat wanneer deze meisjes naar de tandarts, dokter of het ziekenhuis gaan, de factuur direct terechtkomt in hun dossier bij de zorgverzekeraar. Aangezien de meisjes meestal op de polis van hun ouders staan, komen de ouders erachter waar ze verblijven, of komt hun partner achter hun verblijfplaats.

Brancheorganisatie Zorgverzekeraars Nederland wijst erop dat er sinds 2007 een speciale regeling is voor deze gevallen. Volgens de organisatie kunnen deze vrouwen bij de zorgverzekeraar een beroep doen op privacy, waardoor hun zorgkosten worden vergoed zonder dat deze informatie bij de verzekeringsnemer terechtkomt.

In de praktijk blijkt echter dat veel verzekeraars niet op de hoogte zijn van deze regeling, volgens Stichting Fier. Zij beweren dat het onzin is en dat een minderjarige op de polis van de ouders moet staan. Het is mogelijk om uitzonderingen te maken, maar dit is vaak een ingewikkeld proces.

Stichting Fier fungeert daarom als tussenpersoon om dit probleem op te lossen. Als een cliënt dringend medische hulp nodig heeft, betaalt de stichting de rekening en kan deze later worden terugbetaald door de cliënt. Echter, hierdoor ontstaat er een schuld bij de stichting, en zij kunnen niet oneindig voorschieten.

Politieke partij D66 wil dat het kabinet dit probleem aanpakt. Zij stellen voor om de regeling in de wet vast te leggen, zodat jongeren onder de 18 jaar een eigen zorgverzekering kunnen krijgen. Dit voorstel is recentelijk aangenomen door een meerderheid van de Tweede Kamer.

Het kabinet wordt verwacht voor de zomervakantie met een update te komen. Isa hoopt dat dit probleem snel wordt opgelost, zodat andere jonge vrouwen niet langer bang hoeven te zijn om medische hulp in te schakelen. Zij benadrukt dat privacy een recht is en dat niemand zou moeten weten waar zij zich bevinden of wat zij doen.