Voormalig VN-gezant hekelt "onmacht" Westerse landen tegenover Israël

Gepubliceerd op 09/08/2025 02:00 in Binnenland

Voormalig VN-gezant Sigrid Kaag heeft in een interview met Nieuwsuur scherpe kritiek geuit op de "onmacht" van westerse staten om harder op te treden tegen Israël. Ze noemt het een gebrek aan politieke moed en een moreel kompas om het juiste te doen. Kaag hekelt ook de droppings met hulpgoederen boven Gaza, waar Nederland aan deelneemt, en noemt dit een teken van politieke onkunde.

Kaag nam vorige maand afscheid als VN-gezant voor het vredesproces in het Midden-Oosten en coördinator voor humanitaire hulp en wederopbouw in Gaza. Ze constateert na 22 maanden oorlog dat er van alle drie geen sprake is. Humanitaire hulp bereikt de enclave nauwelijks, het gebied ligt grotendeels in puin en vrede lijkt verder weg dan ooit.

Volgens Kaag ligt dit aan het gebrek aan politieke wilskracht van EU-lidstaten. Ze bekritiseert het gebruik van termen als "veroordelen", "afkeuren" en "betreuren" als slechts "brave woorden" zonder daadwerkelijke actie. Kaag noemt dit binnen de VN de 'Dutch bingo' en betitelt het als "bullshit".

Het besluit van Israël om Gaza-Stad militair te bezetten kreeg scherpe kritiek van de internationale gemeenschap. Minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp noemde dit een "verkeerde stap", maar is niet van plan om meer sancties op te leggen aan Israël. Kaag vindt dat Nederland en de EU meer moeten doen en zich vooral op de Amerikanen moeten richten, aangezien zij voor Israël de belangrijkste factor zijn.

Kaag uit ook felle kritiek op de luchtdroppings met hulpgoederen boven Gaza en wijst op het gebrek aan effectiviteit en legitimiteit van deze acties. Meer dan honderd mensenrechten- en hulporganisaties hebben alarm geslagen over de massale uithongering van de Gazanen en Kaag benadrukt dat dit probleem al langere tijd speelt.

Om dichter bij een staakt-het-vuren te komen, benadrukt Kaag de sleutelrol van de VS, maar constateert ze dat sinds de machtswisseling van Trump naar Biden, Israël zich vrijer voelt om zijn gang te gaan. Ze pleit voor een levensvatbare, onafhankelijke Palestijnse staat naast een veilig Israël, maar erkent dat het perspectief daarop bijna verdwenen is door het nederzettingen- en annexatiebeleid van Israël.