Belang van oorlogsdagboeken voor het collectieve geheugen

Gepubliceerd op 27/04/2025 18:00 in Binnenland

Op 5 mei 1945 schreef Marie Tims-Brouwer uit Rotterdam in haar dagboek over haar gevoel van vrijheid na de bevrijding. Bijna tachtig jaar later leest haar dochter, Greet Tims (99), deze aantekeningen voor het eerst en besluit ze om de schriften in boekvorm uit te geven.

Volgens onderzoeker René Pottkamp van het NIOD Instituut is het belangrijk om dagboeken uit de oorlog te bewaren, omdat ze een persoonlijke en begrijpelijke kijk geven op het dagelijks leven tijdens de bezetting. Minister Gerrit Bolkestein riep tijdens de oorlog al op om documenten zoals dagboeken te bewaren voor toekomstige generaties.

Het NIOD heeft tot nu toe zo'n 2500 oorlogsdagboeken in hun collectie, waaronder dat van Marie Tims-Brouwer. Deze persoonlijke verslagen geven een uniek inzicht in de gebeurtenissen tijdens de oorlog en worden nog steeds regelmatig toegevoegd aan de collectie.

Het dagboek van Marie Tims toont haar moed en veerkracht tijdens de oorlog. Ze beschrijft onder andere het bombardement op Rotterdam, de evacuatie uit Scheveningen en de vordering van hun boot door de Duitsers. Haar dochter Greet is onder de indruk van de moed die haar moeder heeft getoond.

Na de bevrijding stopte Marie met schrijven, maar in 1959 voegde ze een laatste boodschap toe aan haar dagboek, waarin ze waarschuwde voor toekomstige oorlogen maar ook opriep om trouw te blijven aan jezelf, je gezin en je principes.

Door dagboeken zoals die van Marie Tims-Brouwer te bewaren en te delen, blijft de herinnering aan de oorlog levend en kunnen latere generaties begrijpen wat er is gebeurd. De persoonlijke verhalen bieden een unieke inkijk in het verleden en dragen bij aan het collectieve geheugen van Nederland.